Collusie

Van het Latijnse colludere, samenspelen. In de psychotherapie betreft het een complementaire relatie, waarin de een de ander bevestigt in zijn gedrag. Het is een combinatie van overdracht en tegenoverdracht die de bestaande situatie bestendigt. Omdat men in een therapeutisch proces verandering beoogt, moet collusie worden vermeden. Bijvoorbeeld, de analyticus die een mateloze behoefte aan bewondering heeft, zal de ander niet kunnen helpen diens bewonderende idealisering te doorzien als afweer van agressie. In een narcistische collusie houdt de een het zelfgevoel van de ander op peil, bijvoorbeeld doordat hij kan pronken met de ander.