Fantasma

Het (basis)fantasma, geformaliseerd in de verhouding van het subject tot het object a, is het basale scenario van de psychische realiteit van het Lacan aangeduid als het lek steken van dit fantasma, wat zoveel wil zeggen als een gaatje steken in de ruit zonder dat ze aan diggelen valt. Zie Aliënatie en Genot. [KL”>subject. Het fantasma is het venster op de wereld, de manier waarop iemand in het leven staat. Het vormt voor het sprekende subject de modaliteit van zijn verlangen en van zijn genot. Het einde van de analytische behandeling wordt door Lacan aangeduid als het lek steken van dit fantasma, wat zoveel wil zeggen als een gaatje steken in de ruit zonder dat ze aan diggelen valt. Zie Aliënatie en Genot. [KL]