Psychoanalytisch Woordenboek

Hypnose

  • Duits: Hypnose, die
  • Frans: hypnose

Van het Griekse hupnos, “slaap”. Kunstmatig opgeroepen toestand van verlaagd bewustzijn, waarin het subject vatbaar is voor suggesties van degene die hem onder hypnose heeft gebracht en waarin het onbewuste gemakkelijker dan gewoonlijk toegankelijk is. De posthypnotische gehoorzaamheid vormde voor Freud een belangrijk argument voor het bestaan van weerstand niet voldoende kon worden bewerkt. Een reden vormde ook het feit dat de resultaten (van de suggestie onder hypnose) verloren gingen, wanneer het rapport tussen patiënt en behandelaar was opgelost. Zie ook Cäcilie M”>het onbewuste. Freud heeft er in de beginperiode van zijn privépraktijk veel mee gewerkt, maar dat opgegeven omdat de weerstand niet voldoende kon worden bewerkt. Een reden vormde ook het feit dat de resultaten (van de suggestie onder hypnose) verloren gingen, wanneer het rapport tussen patiënt en behandelaar was opgelost. Zie ook Cäcilie M.

Literatuur

  • Gauld, A. (1992/1995) A history of hypnotism. Cambridge University Press, Cambridge.
Verder op psychoanalytischwoordenboek.nl: