Psychoanalytisch Woordenboek

Introvert

  • Duits: introvert
  • Frans: introverti

Term, door Jung ingevoerd, ter aanduiding van een terugtrekking van de libido van een object in de buitenwereld naar intrapsychische, imaginaire formaties. Freud vond dit een treffende uitdrukking, die wees op ‘een constante en onmisbare voorwaarde van elke psychoneurotische aandoening’ (1912b; 5: 460). Deze terugtrekking dient onderscheiden te worden van de gerichtheid van de libido op het Ik (secundair narcisme). Bij de introvert heeft het denken verreweg de meeste nadruk en bij de extravert het voelen. Voelen, denken, waarnemen en intuïtie zijn volgens Jung bij de extravert primair naar buiten gericht en bij de introvert naar binnen.

Literatuur

  • Freud, S. (1912b) ‘Dynamiek van de overdracht’, Werken 5: 456, 458-466.
Verder op psychoanalytischwoordenboek.nl: