Een door Daniel Stern (1985) geïntroduceerde term, die doelt op het feit dat de aanstaande moeder een andere mentale organisatie ontwikkelt dan voorheen. Bij het vaststellen van de zwangerschap, en soms al daarvoor, verplaatst haar interesse zich van thema's betreffende seksualiteit, de man-vrouwverhouding en dergelijke, naar het moeder worden en naar haar eigen moeder en moederrepresentanten. De mentale organisatie van voorheen wordt tijdelijk, tot maanden of jaren na de bevalling, terzijde geschoven, om plaats te maken voor andere centrale thema's: hoe houd ik mijn baby in leven? Zal mijn baby van mij houden en ik van hem/haar, hoe wordt het echt mijn baby? Zal ik mijn baby kunnen verstaan? Het gaat hier dus niet om neurotische angsten, maar om een tijdelijke verandering van de mentale organisatie. In de verhouding tussen de moeder en haar baby wordt de verhouding van de moeder met háár moeder geactualiseerd. [MDM]
Literatuur
- Stern, D.N. (1985) The interpersonal world of the infant: A view of psychoanalysis and development psychology. Basic Books, New York.