Overdrachtsneurose

Bij Freud is dit de groep neurosen (hysterie en dwangneurose) die hij onderscheidt van de actuele en de narcistische neurosen. Essentieel voor deze neurotici is dat hun waarneming in sterke mate vertekend wordt door wat ze vroeger hebben beleefd bij belangrijke personen uit hun kinderjaren. De conflicten die zij toen niet tot tevredenheid hebben kunnen oplossen bepalen nog hun leven: die vroegere belevingen dragen zij over op het heden. In het geheel van de psychoanalytische behandeling is de overdrachtsneurose een neurose die ontstaat in de relatie met de analyticus. Het is een noodzakelijke fase in het analytische proces. De problemen met de ouders worden overgedragen op, herhaald met de analyticus. ‘Heeft men het in de behandeling eenmaal zover gebracht, dan kan men zeggen dat de eerdere neurose nu door een verse overdrachtsneurose is vervangen’ (1920g; 8: 176). Interpretatie van de overdrachtsneurose leidt tot blootlegging van de infantiele neurose.