Socialisatie

De processen die ertoe leiden dat de mensen zich meer of minder aanpassen, respectievelijk aangepast worden aan het waarden- en normensysteem van de maatschappij waarin zij leven. Socialisatie omvat opvoeding, maar is meer dan opvoeding. Ook onbewuste en ongewilde invloeden en de subjectieve reacties daarop hebben gevolgen voor de vorming van sociale attitudes en gedragswijzen. Het socialisatieonderzoek houdt zich dus bezig met de sociale geschiedenis en de psychische ontwikkeling van collectieve en individuele waarden, bewustzijnsvormen en -inhouden en de hierdoor bepaalde handelwijzen. Omstreden is in deze samenhang het begrip aanpassing. Het gaat in de socialisatie altijd tegelijkertijd om autoplastische en Bernfeld, Erikson, Bettelheim, Winnicott en Blos. [WiG”>alloplastische aanpassing. Sociale aanpassing is dus ook een wederkerig proces tussen de instituties van de socialisatie (familie, school, peer groups, de wereld van de arbeid, politieke organisaties, geloofsgemeenschappen et cetera) en degenen die gesocialiseerd moeten worden, hoewel die instituties in de regel sterker zijn dan de individuen. Van psychoanalytische zijde zijn op dit terrein belangrijke bijdragen geleverd door Bernfeld, Erikson, Bettelheim, Winnicott en Blos. [WiG]