Transmuterende internalisatie

Omdat het kind zijn welbevinden (driftbevrediging en narcistisch evenwicht) nog niet zelf kan reguleren, is het aangewezen op een zelfobject dat die functie vervult. De psychische structuren vormen zich wanneer het kind een optimale frustratie kan doormaken, waardoor het de functies kan verinnerlijken waarvoor het eerder afhankelijk was van het zelfobject. Bij iemand met een narcistische stoornis konden die structuren zich tijdens de kinderjaren niet ontwikkelen vanwege een als traumatisch beleefd gebrek aan empathie. In de overdracht functioneert de analyticus als zelfobject en door een transmuterende internalisering kunnen de ontbrekende structuren alsnog worden gevormd. Zij neemt in de zelfpsychologie een centrale plaats in, omdat zij het ontwikkelingsmodel van de psyche en de dynamiek van het genezingsproces verbindt.